พ่อคนหนึ่งเขียนถึงลูกของเขา

ส่วนพ่อของเราเองนั้น ไม่ได้เขียนอะไรแบบนี้ให้เราอ่านหรอก

แต่พ่อก็อยู่ในใจเราเสมอ ว่าแล้วก็ "พ่อครับ คิดถึงพ่อ"

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

ได้อ่านจากหนังสือพิมพ์ โพสท์ ทูเดย์ มา   ซึ่งทางนสพ.นี้ก็ได้รับเมลมาอีกต่อหนึ่งนั่นเอง

บันทึกช่วยจำของ "เหลียง จี้ จาง"

"เหลียง จี้ จาง" เป็นพิธีกรดังของ TVB ในฮ่องกง และเป็นนักเขียนด้วย

บันทึกช่วยจำที่เขาเขียนให้ลูก ได้รับการเผยแพร่เป็นวงกว้างเมื่อไม่นานมานี้

นอกจากแสดงถึงความห่วงหาอาทรที่มีพ่อมีต่อลูก เฉกเช่นคุณพ่อทั่วๆไป

มุมมองของเขาบางเรื่อง (แบบสังคมฮ่องกง) แม้บางคนจะเคยประสบมาบ้างเหมือนกัน

อ่านแล้วก็เลยนำมาถ่ายทอดสู่กันฟัง ...

ลูกรัก...ที่พ่อเขียนบันทึกช่วยจำฉบับนี้ให้ลูก มีเหตุผลอยู่ 3 ประการ คือ

1.สรรพสิ่งล้วนอนิจจัง  จะมีชีวิตอยู่ได้อีกนานเท่าใดไม่มีใครบอกได้  พ่อจึงคิดว่า  บางเรื่องพ่อน่าจะสั่งเสียไว้แต่เนิ่นๆ ย่อมจะดีกว่า

2.เพราะพ่อเป็นพ่อของลูก  ถ้าพ่อไม่บอกลูก  ไม่มีใครหรอกที่เขาจะบอกลูกแบบที่พ่อบอก

3.สิ่งที่พ่อบันทึกไว้นี้  ล้วนเป็นประสบการณ์อันแสนเจ็บปวดที่พ่อได้เรียนรู้มา  มันจะทำให้ลูกไม่ต้องเสียเวลาไปเรียนรู้มันอีกในชีวิตของลูก

ขอให้จำสิ่งต่างๆ เหล่านี้ไว้ให้ดี

1.คนที่ไม่ดีต่อเรา  ไม่ต้องไปใส่ใจนัก ในชีวิตคนเรา ไม่มีใครมีหน้าที่ที่จะต้องมาดีต่อเรา ยกเว้นพ่อกับแม่ของลูก สำหรับคนที่ดีกับลูก  นอกจากลูกจะต้องหวงแหนและขอบคุณเขาแล้ว ยังต้องคอยระวังตัวไว้ด้วย  เพราะคนเราทุกคน  ทำอะไรย่อมมีจุดประสงค์ เขาทำดีกับลูก ใช่ว่าเขาจะทำเพราะรักลูกเสมอไป  ลูกต้องตระหนักจุดนี้ให้ดี  อย่าพึ่งรับเขาเป็นเพื่อนเร็วเกินไป (น่ากลัวไหม)

2.ไม่มีใครที่ทดแทนกันไม่ได้  และไม่มีสิ่งใดที่ต้องมีให้ได้ ถ้าเข้าใจจุดนี้ หากวันใดคนข้างกายของลูกไม่ต้องการลูกอีกต่อไป หรือวันใดที่ลูกต้องสูญเสียสิ่งที่รักที่สุดไป  ลูกจะได้เข้าใจ ว่านี่ไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตายอะไรเลย

3.ชีวิตนี้แสนสั้น (จะอยู่แค่ 160 ปีเอง 555+) หากลูกยังใช้ชีวิตอย่างไม่เห็นคุณค่า  พรุ่งนี้ลูกจะพบว่าชีวิตจะหลุดลอยไปไกลยิ่งขึ้น  ดังนั้น ยิ่งรู้จักถนอมชีวิตเร็วเท่าใด  เวลาที่ลูกจะได้รับความสุขจากชีวิตก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น  หาความสุขเสียแต่วันนี้ ดีกว่านั่งหวังให้มีอายุยืนนาน

4.ในโลกนี้ไม่มีเรื่องรักนิรันดร์กาล  ความรักเป็นเพียงความรู้สึกชั่ววูบ  โดยความรู้สึกนี้ย่อมเปลี่ยนไปตามกาลเวลาและอารมณ์  หากสิ่งที่ลูกรักมากที่สุดจากลูกไป  ขอให้รอคอยอย่างอดทน  ให้เวลาช่วยชะล้าง  ให้จิตใจค่อยๆ ตกตะกอน  แล้วความทุกข์ของลูกจะค่อยๆ จางหายไป...อย่าวาดหวังความรักให้สวยเกินไป  และอย่าซ้ำเติมการอกหักให้ทุกข์เกินเหตุ

5.แม้ว่าคนหลายคนที่ประสบความสำเร็จในโลกนี้ไม่ได้เรียนมาสูง   แต่ไม่ได้หมายความว่า หากไม่ขยันเรียนแล้วจะได้ดี  ความรู้คืออาวุธ  คนเราอาจสู้แล้วรวย  แต่ไม่มีทางรวยได้  หากปราศจากอาวุธสู้ ... จำไว้

6.พ่อจะไม่ขอให้ลูกเลี้ยงดูครึ่งชีวิตหลังของพ่อ  เพราะพ่อก็จะไม่เลี้ยงดูครึ่งชีวิตหลังของลูกเช่นกัน  เมื่อลูกโตพอจนเป็นอิสระได้แล้ว  พ่อก็หมดหน้าที่แล้วเช่นกัน  หลังจากนั้นไป ลูกจะนั่งรถเมล์หรือจะนั่งรถเบ๊นซ์  จะกินหูฉลามหรือจะกินบะหมี่ยำๆ  ลูกต้องเลือกเอง

7.ต้องทำดีต่อผู้อื่น  แต่อย่าหวังว่าผุ้อื่นต้องทำดีต่อเรา  เราปฏิบัติต่อผู้อื่นอย่างไร  มิได้หมายความว่าผู้อื่นก็จะปฏิบัติตอบต่อเราในแบบเดียวกัน ...  ลูกต้องเข้าใจในข้อนี้  จะได้ไม่หาทุกข์ใส่ตัวโดยไม่จำเป็น

8.พ่อซื้อลอตเตอรี่มาตลอดชีวิต  ยังยากจนเหมือนเดิม  แม้แต่รางวัลเลขท้ายยังไม่เคยถูกเลย  นี่เป็นบทพิสูจน์ว่า  คนเราจะเจริญก้าวหน้าได้ ต้องขยันขันแข็งอย่างเดียวเท่านั้น  ในโลกนี้ไม่มีมื้อเที่ยงที่ไม่ต้องเสียตังค์ (There is nothing has a free lunch.)

9.ญาติ มิตร หรือ สหาย  ล้วนเป็นกันชาตินี้ชาติเดียว  ฉะนั้นจงหวงแหนโอกาสที่ได้อยู่ด้วยกันและแสนมีค่านี้  เพราะในชาติหน้า  ไม่ว่าท่านจะรักหรือชังใคร
  ท่านก็จะไม่มีโอกาสได้พบกันอีก (หมายเหตุ ถึงพบกันก้ไม่รู้)

 ครับ ขอบคุณ เหลียง จี้ จาง