วันอังคาร, มีนาคม 14, 2549

ปล่อยวางถั่วในมือท่าน

พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า... 

จิตของคนเรานั้น เหมือนกับลิง 

 

 

เราจึงเรียนรู้เรื่องของจิตใจของเราได้มากมายจากพฤติกรรมของลิง 

ลิงนั้นเกลียดกะปิ ถ้ากะปิถูกมือมันเมื่อใด 

มันจะถูนิ้วกับพื้นจนเลือดไหลเต็มมือจนกว่ากลิ่นกะปิจะหายในที่สุด 

 

จนกลายเป็นว่ากะปิถึงจะร้าย ก็ไม่ร้ายเท่าความเกลียดกะปิ 

ที่มือลิงเป็นแผลเหวอะหวะ ไม่ใช่เพราะกะปิ 

หากเป็นเพราะความจงเกลียดจงชังกะปิต่างหาก 

 

 

สิ่งที่เราเกลียดนั้น บ่อยครั้งไม่น่ากลัวเท่ากับความเกลียดชังในจิตใจเรา 

ความเกลียดชัง หรือพูดให้ถูกก็คือความรู้สึกอยากผลักไส ซึ่งรวมทั้งความโกรธและความกลัว 

 

แต่นั่นเป็นเพียงครึ่งหนึ่งของความจริงเท่านั้น 

 

นอกจากความอยากผลักไสแล้ว ความยึดติดเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่เราต้องระวังไม่แพ้กัน 

 

 

 

กลับมาที่ลิงจอมซนอีกที 

 

ในอินเดีย ลิงเป็นไม้เบื่อไม้เมากับชาวบ้าน 

เพราะชอบขโมยผลไม้ในสวน ชาวบ้านจึงคิดวิธีจับลิง 

 

โดยใช้กล่องไม้ซึ่งมีฝาด้านหนึ่งเจาะรูเล็กๆ พอให้ลิงสอดมือเข้าไปได้ 

ในกล่องมีถั่วซึ่งเป็นของโปรดของลิงวางไว้เป็นเหยื่อล่อ 

วันดีคืนดี ลิงมาที่สวน เห็นถั่วอยู่ในกล่อง ก็เอามือล้วงเข้าไปหยิบถั่ว 

แต่พอถอนมือออกมาก็ติดฝากล่อง เพราะกำมือของลิงนั้นใหญ่กว่าฝากล่องที่เจาะไว้ 

ลิงพยายามดึงมือเท่าไรก็ไม่ออก พอชาวบ้านมาจับ ก็ปีนหนีขึ้นต้นไม้ไม่ได้ 

เพราะมีมือเปล่าอยู่ข้างเดียว สุดท้ายก็ถูกคนจับได้ 

 

ลิงหาได้เฉลียวใจไม่ว่า

เพียงแค่มันคลายมือออกเท่านั้น มันก็เอาตัวรอดได้ 

แต่เพราะยึดถั่วไว้แน่น ไม่ยอมปล่อย จึงต้องเอาชีวิตเข้าแลก 

 

มีหลายสิ่งหลายอย่างในชีวิตที่เราใฝ่ฝันอยากได้ จนถึงกับยึดไว้อย่างเหนียวแน่น 

เวลาประสบปัญหา เพียงแค่คลายสิ่งที่ติดยึดนั้นเสียบ้าง ปัญหาก็คลี่คลาย 

แต่เป็นเพราะเราไม่ยอมปล่อย จึงเกิดผลเสียตามมาอย่างมากมาย..ไม่คุ้มกับสิ่งที่ติดยึด 

 

ปัญหาทั้งหลายในชีวิตนั้น ถ้าเรารู้จักปล่อยวางเสียบ้าง มันก็จะบรรเทาไปได้เยอะ 

บ่อยครั้งการปล่อยวางไม่เพียงแต่เป็นจุดเริ่มต้นของการแก้ปัญหาเท่านั้น 

หากแต่เป็นทางออกจากปัญหาเลยทีเดียว 

 

ความจริงการอยากผลักไสอะไรสักอย่าง ก็เป็นการติดยึดอีกแบบหนึ่ง 

 

ทั้งๆ ที่ลิงพยายามถูกำจัดกลิ่นกะปิไปจากมือ ก็อดไม่ได้ที่จะดึงมือมาดมหากลิ่นกะปิซ้ำแล้วซ้ำเล่า 

 

ในหลายๆกรณี ความทุกข์ไม่ได้มาจากไหน หากมาจากการยึดติดไม่ยอมปล่อย ดั่งเจ้าลิงหวงถั่ว.

 


8 ความคิดเห็น:

[misaenoi] ^ กล่าวว่า...

^_^
สัจธรรมนำชีวิต

.photo_keng . กล่าวว่า...

ดีครับ ได้ข้อคิดดีๆ

ลิงจั๊ก รักจริง กล่าวว่า...

เค้าไม่หวงถั่วนะตัวเอง...เค้าหวงมิตรภาพดีดี ;)

ลิงจั๊ก รักจริง แวะมาเยี่ยม ยืนกดออดอยู่หน้าบ้านตั้งนานแน่ะ
เกือบเข้าไม่ได้แล้วเนี่ย ก็ห้องเยอะ ซะขนาดนี้ เราเลยหลงมั๊ง
(แปลว่ารูปงามๆ ทั้งนั้นเลย)

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมเยียน ทักทาย กินโตเกียวกันนะ
หวังว่าเราจะได้มีโอกาสเรียนรู้กันในโอกาสต่อๆ ไป แล้วจะมาเยี่ยมอีก :)

ปล. ชอบความหมายของคำว่า meng มากๆ เมื่อกี้ไปแอบอ่านมา
ช่างอธิบายได้ น่ารัก ลึกซึ้งดีจริงๆ พ่อคุณ...แต่บ้านเม้งเนี่ย ระบบรักษา
ความปลอดภัยดีเยี่ยมเลยนะ กว่าจะผ่านแต่ละห้อง นานมากกกก :P

明 เม้ง  ^__^ กล่าวว่า...

555 ลิงจัก ไม่เฉลย งง แย่เลย

ลิงจั๊ก รักจริง กล่าวว่า...

555 666 777 ไม่เฉลยอะไร ตาเม้ง งง อีตรงไม่เฉลยนี่แหละ

namtan sweety กล่าวว่า...

ดีจัง
ขอบคุณค่ะ
จะจำไว้ใช้ค้า.....

明 เม้ง  ^__^ กล่าวว่า...

: )

namtan sweety กล่าวว่า...

เกิดปีลิง

แถมเกลียดกะปิเหมือนลิงด้วย

ต้องเปลี่ยนพฤติกรรมแล้ว..............อย่างด่วนค้า..
(^_^)