เพื่อนผมส่งมาให้ ผมเลยส่งต่อให้เพื่อนอ่าน
-----------------------------------------------------------------
เรื่องเล่า ว่า.... มีคน 2 คนเป็นเพื่อนซี้กัน..
ต่างร่วมเดินทางไปในทะเลทรายด้วยกัน...
ระหว่างทาง... เกิดโต้เถียงข ัดแย้งไม่เข้าใจกัน
เพื่อนคนหนึ่ง...พลั้งลงมือ...ตบหน้าอีกฝ่าย
คนถูกทำ ร้าย...เจ็บปวด...แต่ไม่เอ่ยวาจา..
กลับเขียนลงบนผืน ทรายว่า
'วันนี้...ฉันถูกเพื่อนรักตบหน้า'
พวกเขายังคงเดินทางต่อ... กระทั่งถึงแหล่งน้ำ
พวกเขาตัดสินใจอาบน้ำ...ชำระกาย...
พลันคนที่ถูกตบหน้ากลับจมน้ำ...
เพื่อนอีกคนไม่รั้งรอ...เข้าช่วยชีวิต
คนรอด ตาย...ยังคงไม่เอ่ยวาจา...
กลับสลักลง ไปบนหินใหญ่...
' วันนี้...เพื่อนรักช่วยชีวิตฉัน ไว้'
อีกคนไม่เข้าใจ...ถาม ว่า...
'เมื่อถูกฉันตบหน้า...เธอเขียนลงทราย...
แล้วทำไมเมื่อครู่...ต้องสลักบน หิน'
อีกคนยิ้มพราย...กล่าว ตอบ
'เมื่อถูกคนที่รักทำร้าย...เราควรเขียนมันไว้บนทราย ซึ่งสายลมแห่งการให้อภัย...
จะทำหน้าที่พัดผ่าน...ลบ ล้างไม่เหลือ
แต่เมื่อมีสิ่งที่ดีมากมาย...
บังเกิดเราควรสลักไว้บน
ก้อนหินแห่งความทรงจำในหัวใจ...
ซึ่งต่อให้มีสายลมแรงเพียงใด...
ก็ไม่อาจ ลบล้าง ทำลาย....'
ใครมีเพื่อน ก็ส่งไปให้เค้าอ่านด้วยละกันนะ
11 ความคิดเห็น:
จานเม้งเป็นเพื่อนหนูไง
มาพัทยาหนหน้า ขอตบหน้าทีหนึ่งนะนะๆๆๆกิๆๆๆๆ
ตบลงก็ ลองดู ฮึ่ม ฮึ่ม
ใช่เลย :)
เอาไม้เสียบลูกชิ้มจิ้มพุงดีกว่า เผื่อจะแฟ้บ 5555
เอานะ เผื่อหนหน้าอีกจานเม้งตกน้ำสระที่บ้านจะได้ช่วยไง
สายลม..แห่งการให้อภัย..
ก้อนหิน..แห่งความทรงจำในหัวใจ
..
ชอบ 2 ประโยคนี้จัง
อืม..ดีจัง แต่ถ้ากลับกันละแย่เลย อิอิ คิดอะไรแง่ร้ายไปอะป่าวนี่
อิ อิ
ถู๊กกกกกกกกกกกกกกกกก
แต่ถ้าแบบว่า ต้องใช้ทรายทั้งทะเลทราย เขียนความชั่ว แต่มีหินก้อนเดียว เขียนความดี
สงสัยคงเลิกคบกันไปก่อน อิอิ
5555555555 เข้าใจคิสสส
แสดงความคิดเห็น