สุขกาย สบายใจ

วันวานไปประชุมเรื่อง ดัชนีชี้วัดความอยู่เย็นเป็นสุข  อันเนื่องมาจากกระแส พูตาน

ดูๆหน้าแล้วหลายคนในที่ประชุมกลับไม่ค่อยมีความสุขเท่าไรนัก ออกแนวเครียดๆ เพราะพยายามนิยามคำว่าความสุข อะไรคือความสุข ทำอย่างไรจึงมีสุข ซึ่งพอเอาความสุขของคนสองคนมาเจอกันก็ย่อมไม่เหมือนกันอยู่แล้ว แต่นี่ระบมสมองหาความสุขมวลรวม ซึ่งยากยิ่งนัก

สิ่งที่เราคิดไว้ในใจก็คือ ตัวชี้วัดความสุขนะเหรอ ก็คือรอยยิ้มและเสียงหัวเราะยังไงละ ส่วนจะหาวิธีการทำให้มีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะยังไงก็เป็นเรื่องของแต่ละคนนั่นเอง

จบการประชุมวันนั้นด้วยข้อสรุปในใจว่า ความสุขจะมาได้จากความสุขทางใจเป็นหลัก

ตกเย็นความทุกข์มาเยือน กล่าวคือ ปวดแน่นท้องมากมาย แทบจะออกบนออกล่าง แถมปวดท้องทำให้นอนหลับไม่ลงอีกตังหาก

เลยได้ตกผลึกข้อค้นพบประการหนึ่งว่า ก่อนอื่นใดเลยที่จะหาความสุขทางใจ หรือจากภายนอกอื่นใด
เราต้องหาทางทำให้กายเรานี่แหละสุขเสียก่อน โดยไม่มีโรคภัยเบียดเบียน แล้วค่อยหาความสุขจากเรื่องอื่น

จึงเป็นที่มาของคำว่า สุขกาย สบายใจนั่นเอง


ปล.อาการเจ็บป่วยที่เกิดขึ้น ได้วินิจฉัยตัวเองว่าเกิดจากโรคกระเพาะฉับพลัน มีคนเคยบอกไว้ว่าวิธีรักษาเบื้องต้นและระยะยาวสำหรับโรคกระเพาะก็คือ ให้เคี้ยวอาหารคำละ 100 ครั้งก่อนกลืน สงสัยจะต้องทดลองทำบ้างเสียแล้วสิ