วันจันทร์, สิงหาคม 07, 2549
ข้อความดีดี ให้ คนที่เรารู้สึกดีดี
เช้าวันหนึ่ง..ที่โรงพยาบาล....
"ขอให้ชั้นดูหน้าลูกหน่อย..ได้มั๊ยคะ" คุณแม่คนใหม่เอ่ยขึ้น..>
เมื่อห่อผ้าน้อย ๆ .............อยู่ในอ้อมกอดเธอ เธอค่อย ๆ คลี่ผ้าที่ห่อออกเพื่อมองใบหน้าเล็ก ๆ ........
กรี๊ดดดด.....เธอกรีดร้อง หมอต้องอุ้มเด็ก..ออกไปอย่างรวดเร็ว เด็กทารกที่เกิดมา...ไม่มีใบหู**
และแล้ว....กาลเวลาพิสูจน์ว่า.... การได้ยินของเจ้าหนู..ไม่มีปัญหา
ปัญหา..มีเฉพาะสิ่งที่มองเห็นภายนอก คือ....ใบหูที่หายไป
หลายครั้ง..ที่เจ้าหนูกลับจากโรงเรียน แล้ววิ่งมาบอกแม่ เธอรู้ว่า..หัวใจลูกปวดร้าวแค่ไหน...
เจ้าหนูพูดโพล่งออกมา..อย่างน่าเศร้า
"พวกเด็กตัวโต ..พวกมันล้อผมว่า...ไอ้ตัวประหลาด
จนกระทั่ง............... เจ้าหนูเติบโตขึ้น..หล่อเหลา เป็นที่รักของเพื่อน ๆเค้ามีพรสวรรค์ ในด้านอักษรศาสตร์.. วรรณคดี..และดนตรี..>
>>> >>>>เค้าอาจได้เป็นหัวหน้าชั้น แต่เพราะเจ้าสิ่งนั้น... ทำให้เค้า..ไม่อยากเจอใคร
"ลูกต้องพบปะกับผู้คนบ้างนะลูก" แม่กล่าว..ด้วยความสงสารลูก
พ่อของเด็กชาย.. ปรึกษากับหมอประจำครอบครัว และได้รับข่าวดีจากหมอว่า...
"ผมสามารถปลูกถ่ายใบหูได้ครับ ถ้ามีผู้บริจาค..แต่ใครล่ะ..จะเสียสละใบหู..เพื่อเด็กน้อยคนนี้" คุณหมอกล่าว
จนกระทั่ง ..............2 ปีผ่านไป พ่อบอกกับลูกชาย
"ลูกเตรียมตัวไปโรงพยาบาลนะ พ่อกับแม่..หาคนบริจาคใบหูที่ลูกต้องการได้แล้ว...แต่นี่เป็นความลับ"
การผ่าตัด..สำเร็จด้วยดี และแล้ว...คนคนใหม่ก็เกิดขึ้น
เค้ากลายเป็น..ผู้มีพรสวรรค์ เป็นอัจฉริยะในโรงเรียน...ในวิทยาลัย จนเป็นที่กล่าวขานกัน..รุ่นต่อรุ่น
ต่อมาได้แต่งงาน... และทำงาน.. เป็นข้าราชการในสถานทูต
วันหนึ่ง..ชายหนุ่มถามผู้เป็นพ่อว่า
"พ่อครับ.. ใครเป็นคนมอบใบหูให้ผมมา ใครช่างให้ผมได้มากมาย แต่ผมไม่เคยทำอะไร.. เพื่อเค้าได้เลยสักนิด"
"พ่อไม่เชื่อว่า.. ลูกจะตอบแทนเค้าได้หมดหรอก....เรื่องนี้..............เป็นความลับ เราตกลงกันแล้ว" พ่อตอบ..
หลายปีผ่านไป....มันยังคงเป็นความลับ
และแล้ว..วันนึง..วันที่มืดมิดที่สุด..ผ่านเข้ามา..ในชีวิตของลูกชาย แม่เค้าได้เสียชีวิตลง เค้ายืนข้าง ๆ พ่อ...
ใกล้หีบศพของแม่
พ่อเรียกเค้า.."มานี่สิลูก..มานั่งใกล้ ๆ นี่"พ่อลูบผมแม่อย่างช้า ๆ..และนุ่มนวล ผมสีน้ำตาลแดง..ถูกเสยขึ้น
จนมองเห็นใบหน้าที่มองดูเหมือนคนนอนหลับ
...และแล้ว.. สิ่งที่ทำให้ลูกชาย..ถึงกับต้องตะลึง.....ใบหูของแม่...หายไป!.. แม่ไม่มีใบหู...
"นี่เป็นคำตอบ.. ที่ลูกอยากรู้มาตลอดชีวิต".. พ่อกระซิบผ่านลูกชาย
"แม่บอกพ่อว่า..เธอดีใจ.............. ที่ได้ทำอย่างนี้..ตั้งแต่วันผ่าตัด..แม่ไม่เคยตัดผมอีกเลย..ไม่มีใคร..มองเห็นว่า.. เธอไม่สวยจริงมั๊ย?
จงจำไว้..สิ่งมีค่า..............ที่แท้จริง~ไม่ได้อยู่ที่..การมองเห็น..
หากแต่อยู่ที่..~สิ่งที่เรา..มองไม่เห็น
~ความรัก..ที่แท้จริง~ ไม่ได้อยู่ที่..เราได้ทำอะไร.. แล้วมีคน..รับรู้..
หากแต่อยู่ที่.. สิ่งที่เรา..กระทำ..แล้วไม่มีใคร..รับรู้ ..
~ความรัก~ บางครั้ง.. ไม่จำเป็น..ต้องพูดพร่ำเพรื่อ..
หากแต่อยู่ที่....การกระทำ. ซึ่งเรา..อาจรับรู้..เพียงแค่..ฝ่ายเดียว..
อ่านจบแล้ว..ใช้สมอง..ตรึกตรองสักนิด..ถ้าพรุ่งนี้..เราตายไป..
บริษัท..สามารถหาคนมาแทนเราได้ภายในไม่กี่วัน..
แต่ครอบครัวเรา..ต้องสูญเสีย..และคิดถึงเรา..ไปตลอด
เราได้ใช้ชีวิต..กับการทำงาน มากกว่าครอบครัว..หรือเปล่า?
ถ้ามากกว่า...ก็เป็นการลงทุน..ที่ไม่ฉลาดเลยจริง ๆ..
[ ส่งต่อเรื่องดีๆมาจาก.. คุณอรพรรณ ศรีวิชัย นักศึกษาปริญญาเอก มหาวิทยาลัยมหิดล]
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
12 ความคิดเห็น:
โห ซึ้งมากๆ
...
ดีมากๆเลยค่ะ เคยอ่านแล้วครั้งนึง น้ำตาคลอเลยหล่ะ...Y_Y
"บริษัท..สามารถหาคนมาแทนเราได้ภายในไม่กี่วัน..
แต่ครอบครัวเรา..ต้องสูญเสีย..และคิดถึงเรา..ไปตลอด
เราได้ใช้ชีวิต..กับการทำงาน มากกว่าครอบครัว..หรือเปล่า?"
เห็นด้วยอย่างแรงฮับ
อ่านทีไรก็ซึ้งทุกทีสิน่า
ซึ้งค่ะ :>
ซึ้ง...ความรักของแม่...:)
เคยอ่านแล้วก็ชอบมากๆค่ะ บทความนี้
รักของแม่ยิ่งใหญ่เสมอ
: )
"สิ่งมีค่าที่แท้จริงไม่ได้อยู่ที่การมองเห็น..หากแต่อยู่ที่สิ่งที่เรา..มองไม่เห็น"
T^T........กินใจอันนี้นะ เพราะคิดเสมอว่า
ใคร ๆ หลายคนมักชอบมองรูปลักษณ์ภาพนอกกันเป็นว่าเล่น
ไม่รู้รึไงว่าเวลาผ่านไปมันแทบจะไร้ค่า...แต่ถ้าเป็นจิตใจที่ดีงามนานแค่ไหนก็ล้ำค่าตลอดกาล
เคยอ่านเรื่องนี้มาหลายรอบแล้ว
อ่านทีไรก็คิดถึงพ่อกะแม่ทุกทีเลยค่ะ
รู้สึกดีจริงๆด้วย
แสดงความคิดเห็น