พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า...
จิตของคนเรานั้น เหมือนกับลิง
เราจึงเรียนรู้เรื่องของจิตใจของเราได้มากมายจากพฤติกรรมของลิง
ลิงนั้นเกลียดกะปิ ถ้ากะปิถูกมือมันเมื่อใด
มันจะถูนิ้วกับพื้นจนเลือดไหลเต็มมือจนกว่ากลิ่นกะปิจะหายในที่สุด
จนกลายเป็นว่า “กะปิ” ถึงจะร้าย ก็ไม่ร้ายเท่า “ความเกลียดกะปิ”
ที่มือลิงเป็นแผลเหวอะหวะ ไม่ใช่เพราะกะปิ
หากเป็นเพราะความจงเกลียดจงชังกะปิต่างหาก
สิ่งที่เราเกลียดนั้น บ่อยครั้งไม่น่ากลัวเท่ากับความเกลียดชังในจิตใจเรา
ความเกลียดชัง หรือพูดให้ถูกก็คือความรู้สึกอยากผลักไส ซึ่งรวมทั้งความโกรธและความกลัว
แต่นั่นเป็นเพียงครึ่งหนึ่งของความจริงเท่านั้น
นอกจากความอยากผลักไสแล้ว ความยึดติดเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่เราต้องระวังไม่แพ้กัน
กลับมาที่ลิงจอมซนอีกที
ในอินเดีย ลิงเป็นไม้เบื่อไม้เมากับชาวบ้าน
เพราะชอบขโมยผลไม้ในสวน ชาวบ้านจึงคิดวิธีจับลิง
โดยใช้กล่องไม้ซึ่งมีฝาด้านหนึ่งเจาะรูเล็กๆ พอให้ลิงสอดมือเข้าไปได้
ในกล่องมีถั่วซึ่งเป็นของโปรดของลิงวางไว้เป็นเหยื่อล่อ
วันดีคืนดี ลิงมาที่สวน เห็นถั่วอยู่ในกล่อง ก็เอามือล้วงเข้าไปหยิบถั่ว
แต่พอถอนมือออกมาก็ติดฝากล่อง เพราะกำมือของลิงนั้นใหญ่กว่าฝากล่องที่เจาะไว้
ลิงพยายามดึงมือเท่าไรก็ไม่ออก พอชาวบ้านมาจับ ก็ปีนหนีขึ้นต้นไม้ไม่ได้
เพราะมีมือเปล่าอยู่ข้างเดียว สุดท้ายก็ถูกคนจับได้
ลิงหาได้เฉลียวใจไม่ว่า
เพียงแค่มันคลายมือออกเท่านั้น มันก็เอาตัวรอดได้
แต่เพราะยึดถั่วไว้แน่น ไม่ยอมปล่อย จึงต้องเอาชีวิตเข้าแลก
มีหลายสิ่งหลายอย่างในชีวิตที่เราใฝ่ฝันอยากได้ จนถึงกับยึดไว้อย่างเหนียวแน่น
เวลาประสบปัญหา เพียงแค่คลายสิ่งที่ติดยึดนั้นเสียบ้าง ปัญหาก็คลี่คลาย
แต่เป็นเพราะเราไม่ยอมปล่อย จึงเกิดผลเสียตามมาอย่างมากมาย..ไม่คุ้มกับสิ่งที่ติดยึด
ปัญหาทั้งหลายในชีวิตนั้น ถ้าเรารู้จักปล่อยวางเสียบ้าง มันก็จะบรรเทาไปได้เยอะ
บ่อยครั้งการปล่อยวางไม่เพียงแต่เป็นจุดเริ่มต้นของการแก้ปัญหาเท่านั้น
หากแต่เป็นทางออกจากปัญหาเลยทีเดียว
ความจริงการอยากผลักไสอะไรสักอย่าง ก็เป็นการติดยึดอีกแบบหนึ่ง
ทั้งๆ ที่ลิงพยายามถูกำจัดกลิ่นกะปิไปจากมือ ก็อดไม่ได้ที่จะดึงมือมาดมหากลิ่นกะปิซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ในหลายๆกรณี ความทุกข์ไม่ได้มาจากไหน หากมาจากการยึดติดไม่ยอมปล่อย ดั่งเจ้าลิงหวงถั่ว.
8 ความคิดเห็น:
^_^
สัจธรรมนำชีวิต
ดีครับ ได้ข้อคิดดีๆ
เค้าไม่หวงถั่วนะตัวเอง...เค้าหวงมิตรภาพดีดี ;)
ลิงจั๊ก รักจริง แวะมาเยี่ยม ยืนกดออดอยู่หน้าบ้านตั้งนานแน่ะ
เกือบเข้าไม่ได้แล้วเนี่ย ก็ห้องเยอะ ซะขนาดนี้ เราเลยหลงมั๊ง
(แปลว่ารูปงามๆ ทั้งนั้นเลย)
ขอบคุณที่ไปเยี่ยมเยียน ทักทาย กินโตเกียวกันนะ
หวังว่าเราจะได้มีโอกาสเรียนรู้กันในโอกาสต่อๆ ไป แล้วจะมาเยี่ยมอีก :)
ปล. ชอบความหมายของคำว่า meng มากๆ เมื่อกี้ไปแอบอ่านมา
ช่างอธิบายได้ น่ารัก ลึกซึ้งดีจริงๆ พ่อคุณ...แต่บ้านเม้งเนี่ย ระบบรักษา
ความปลอดภัยดีเยี่ยมเลยนะ กว่าจะผ่านแต่ละห้อง นานมากกกก :P
555 ลิงจัก ไม่เฉลย งง แย่เลย
555 666 777 ไม่เฉลยอะไร ตาเม้ง งง อีตรงไม่เฉลยนี่แหละ
ดีจัง
ขอบคุณค่ะ
จะจำไว้ใช้ค้า.....
: )
เกิดปีลิง
แถมเกลียดกะปิเหมือนลิงด้วย
ต้องเปลี่ยนพฤติกรรมแล้ว..............อย่างด่วนค้า..
(^_^)
แสดงความคิดเห็น